مروری بر کاندیداهای مطرح شورای شهر تـبریز

(از نگاه تـبریز بیدار) - قسمت اول (بر اساس حروف الفبا)

علی آذرنژاد:
نائب رئیس شورای اول شهر تبریز، ۳ ماه پس از بازنشستگی از دولت، در اولین روز ثبت نام انتخابات شورای ها به فرمانداری تبریز رفت، تا این مدیر پرسابقه که برای بیش از ۱۱ سال، مدیرکلی اداره نوسازی مدارس آذربایجان شرقی در سابقه خود دارد، وارد گود رقابت‌های انتخابات‌های شورای شهر تبریز شود.

آذرنژاد که علی رغم گرایشات وی به طیف اصلاح طلب با انتصاب وی به عنوان معاون عمرانی استانداری اردبیل در دولت اعتدال نمایان شد، در ۸ سال دولت اصولگرایان همچنان بر کرسی اداره کلی نوسازی مدارس استان تکیه زد و در پایان دولت اعتدال قصد دارد دوباره به شورای شهر تبریز بازگردد. وی از جمله چهره‌هایی است که حضورش در لیست اصلاح طلبان محتمل‌تر از همیشه است.

علی آجودان زاده:
پزشک خیّر تبریزی که حضورش خارج از لیست‌های جناح‌ها در دو انتخابات اخیر مجلس، با بدنه رأی بالای ۷۰ هزار همراه بود، همواره مورد توجه سیاسیون بوده است. آجودان زاده فرزند شهید، ۴۰ ساله و دارای مدرک دکترای پزشکی است.

آجودان زاده در انتخابات سال ۹۰، با ۷۶۶۰۷ رأی به دور دوم راه یافت و در انتخابات دوره دهم مجلس شورای اسلامی نیز با کاهش تنها ۲۷۲ رأی، ۷۶۳۳۵ را کسب کرده و از راه‌یابی به دور دوم بازماند. گویی آجودان زاده در این ۴ سال نه به افزایش تعداد آرای خود، بلکه به تثبیت آنان فکر می‌کرده و می‌کند. آجودان زاده این روزها در لیست‌های انتخاباتی اصولگرایی قرار دارد ولی شخصیت مستقل و پایگاه قابل اتکای رأی خود را فراتر از جناح‌های سیاسی می‌بیند. در بسیاری از تحلیل ها آجودان زاده از جمله ۵ نفر نخستی است که شانس بسیار بالایی برای عضویت در شورای شهر تبریز دارد.

محمد حسن اسوتچی:
اگر در کشاکش اختلاف و تعامل اقلیت و اکثریت و سپس تعامل و دوران پسا تعامل، یک عضو شورا همواره بر طبل انتقاد و اعتراض کوبید و هیچگاه بر سر منافع کارگران کوتاه نیامد، او اسوتچی است. اسوتچی ۶۱ ساله که پس از بازنشستگی از سپاه در سال ۸۶ وارد شورای شهر شد و همواره با نوین و پس از وی نجفی، بر سر مسائل کارگری سرِ ناسازگاری داشت.

نامه نگاری‌های اسوتچی معروف است و او هر از گاهی که حقوق کارگران به موقع پرداخت نمی‌شود، دست به قلم می‌شود، نامه نگاری‌هایی که به قول خودش به دلیل شکایت علیرضا نوین، راهی راهروهای دادگاه شد و به دلیل خطاب "آهای آقای شهردار" محکوم به تحمل ضربات شلاق شد که البته شهردار به اجرای آن راضی نشد.

اسوتچی را با کلمات عدالت اجتماعی و کارگران می‌شناسند و وی با ثبت نام در شورای شهر، قصد دارد برای بار سوم بر این کرسی تکیه بزند. وی در دوره پیشین انتخابات، در لیست‌های ائتلاف خادمان، ائتلاف سرزمین من و ائتلاف جبهه پایداری تبریز حضور داشت و یقیناً یکی از مهم‌ترین گزینه‌های طیف اصولگرایان و جناح حزب اللهی برای کاندیداتوری شورای شهر خواهد بود.

محمداشرف نیا:
معاون سابق عمرانی استانداری آذربایجان شرقی در دولت‌های نهم و دهم، نیز ابن روزها به مانند هم قطار خود علی آذرنژاد، در گود انتخابات شورا قدم نهاده. سابقه مدیریتی و اجرایی وی در نهادهای انتصابی در مقایسه با بافت انتخابی شورای شهر، نقطه ضعف جدی وی، و حضور او در پست‌های عمرانی و مرتبط با مسائل شهری، مهم‌ترین نقطه قوت اوست.

مهم‌ترین حامی سیاسی اشرف نیا در این انتخابات، جبهه اصولگرایی و خصوصاً رئیس وی در دوران استانداری، احمد علیرضا بیگی است. هرچند او پس از پایان دوران مدیریت خود در سال ۹۲، از طرف استاندار، نماینده تام الاختیار وی در طرح احیای دریاچه ارومیه و از طرف شهردار تبریز، مشاور عالی صادق نجفی شد.

شکور اکبرنژاد:
پزشک ۵۷ ساله اصولگرای آن روزهای شورا و اصلاح طلب این روزها همراه با رقیبان دیروز و رفیقان امروز خود برای ثبت نام به فرمانداری تبریز رفت. اکبرنژاد در حالی در سال ۷۷ وارد اولین دوره شورای شهر تبریز شد که وی ریاست شورای نسبتاً دارای ثبات آن روزها را بر عهده گرفت؛ شورایی که باد تنش‌های شورای دوم در حال وزیدن بود.

اکبرنژاد درباره شورای آن زمان می‌گوید که "افراد نه بر اساس توان فکری بلکه با خریدن رأی به شورا رسیده‌اند" و برای شورای دوم شهر می‌گوید که "فقط به ایلات خود فکر می‌کردند نه به شهر و کشور خود". از این مسیر بود که او در سال ۸۶ به مجلس راه یافت، اما خودش می‌گوید که "طی زمان تبدیل به اصلاح طلب شده‌ام"، این اصولگرای دیروزی، تبدیل به اصلاح طلب امروزین شده و می‌گوید که با اعضای شورای شهر فعلی و شهردار آن ارتباط دارد، اما می‌گوید که "شهردار فعلی آینده شهر را با بدهی پیوند می زند". اکبرنژاد به احتمال بسیار در صورت تائید صلاحیت، سرلیست جناح اصلاح طلب خواهد بود.

داوود امیرحقیان:
از اعضای فعلی شهر تبریز که از معاونت پرورشی آموزش و پرورش ناحیه ۳ تبریز به مدیرعاملی در شرکت عمران و توسعه آذربایجان رسید. بعدها فرماندار ورزقان و رییس آموزش و پرورش خسروشهر شد اما دوستی‌اش با علیرضا نوین، شهردار ساق تبریز، وی را روانه شهرداری منطقه ۷ رساند. امیرحقیان در انتخابات سال ۹۲، با ۲۳۶۱۸ رای منتخب شانزدهم مردم تبریز شد و در دسته بندی‌های اقلیت و اکثریت شورا، که خودش از آن به "تخم نفاق" تعبیر می‌کند، در طیف اقلیت ماند و در تعامل سال سوم ریاست کمیسیون تحقیق و نظارت شورای شهر را برعهده گرفت.

وی از جمله مخالفین جدی صادق نجفی است که همراه با محمدحسین جعفری در سودای استیضاح نجفی در سال گذشته برآمدند. وی بعدها کاندیدای ریاست کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر شد اما در مصاف با هم قطار سابق خود، علی باغبان قافیه را واگذار کرد، هرچند خودش به دفعات این کمیسیون را غیرقانونی دانسته است. امیرحقیان در سال ۹۲ در لیست‌های ائتلاف خدمتگزاران آبادانی، پیشرفت، ائتلاف طلایه داران توسعه تبریز، ائتلاف پیشگامان خدمت تبریز بزرگ و ائتلاف حامیان تراکتور حضور داشت.

فریدون بابایی اقدم:
آخرین راه یافته به شورای شهر تبریز که تنها با هزار رأی اختلاف به شورای چهارم راه یافت. او از جمله اعضایی است که از ابتدا در دایره حامیان رئیس شورای شهر و شهردار تبریز قرار دارد که هر از گاهی لبه تیغ تند انتقادات وی دامن مدیریت شهری را نیز گرفته است.

بابایی دارای مدرک دکترای شهرسازی و استاد دانشگاه تبریز است و از قِبُل این تخصص و عضویت در دانشگاه، رأی قابل توجهی از دانشگاهیان و کرسی ریاست کمیسیون در شورای شهر را کسب کرده است. او از جمله پیگیری کنندگان تصویب طرح جامع جدید شهر تبریز است که این روزها خود را مهیای کاندیداتوری شورای پنجم می‌کند. بابایی در انتخابات شورای چهارم در ائتلاف بزرگ مردمی کلانشهر تبریزحضور داشت و بسیاری می گویند عدم تعلق خاطر وی به جناح های مختلف سیاسی رایج در کشور و حضور موثرش در بین توده مردم و رسیدگی به مشکلات آنان از مهمترین ویژگی هایی است که شانس حضور دوباره این استاد دانشگاه را بیش از پیش می کند.

علی نوای باغبان:
سردار بازنشسته سپاه که امسال پنجاه و ششمین سال عمر خود را سپری می‌کند. قائم مقامی و معاونت اداری مالی شهرداری تبریز در دوران علیرضا نوین سبب شد تا وی به عنوان نزدیک‌ترین حلقه طیف شورای فعلی شهر به شهردار سابق مطرح باشد.

باغبان در سال ۹۲ با ۲۵۶۲۲ رأی در رتبه سیزدهم منتخبین شورای شهر ایستاد. وی در سال اول و در کشاکش دو طیف اقلیت و اکثریت، محتمل‌ترین گزینه برای رقابت با شهرام دبیری بود، اما با واگذاری صحنه به طرف مقابل و شکست تز دوستان وی در شهردار کردن فرج قلیزاده، در نهایت پس از دو سال به ریاست کمیسیون برنامه و بودجه بازگشت.

او در سال ۹۲ در لیست‌های ائتلاف خدمتگزاران آبادانی و پیشرفت، ائتلاف طلایه داران توسعه تبریز، ائتلاف سرزمین من، ائتلاف بزرگ مردمی کلانشهر تبریز، ائتلاف پیشگامان خدمت تبریز بزرگ و ائتلاف حامیان تراکتور حضور داشت و این روزها همراه دوستان سابق خود، مهیای رقابت‌های انتخاباتی است.

فرخ عبداله زاده:

از کاندیداهایی که در میان ارسبارانی های تبریز دارای رای قابل توجه و قابل اعتنایی است، فرخ عبدالله زاده است. او در بین محلات شمال شهر و در مناطق ۱۰ و ۱۱ شهر تبریز دارای بدنه رای نسبتا خوبی است. عبدالله زاده اصالتا از شهرستان ورزقان و برای حدود ۳ سال، ریاست اداره میراث فرهنگی شهرستان ورزقان را بر عهده داشت و بدنه رای خود را در میان قره داغی ها (ارسبارانی های) تبریز می بیند .

عبدالله تقی پور:
معاون سابق هماهنگی سازمانها و شرکتهای شهرداری، از جمله مدیران شهرداری است که برای شرکت در رقابت‌های انتخاباتی آستین‌ها را بالا زده و درصدد راه یابی به شورای شهر قرار دارد. تجربه ۲۸ ساله حضور وی در مدیریت شهری و شهرداری تبریز از جمله دلایلی است که خود وی، زمینه حضورش در انتخابات می‌داند. تقی پور علاوه بر انتخابش به عنوان شهرداری منطقه ۵ تبریز،  ریاست سازمان پارک‌ها و فضای سبز را هم بر عهده داشت و هم اکنون نیز رئیس هیئت گلف استان است.

محمد حسین جعفری:
مدیرعامل اسبق باشگاه تراکتورسازی تبریز و عضو ۵۶ ساله فعلی شورای شهر تبریز، پس از یک سال پر حاشیه و جنجالی، این بار قدم در انتخابات شورای شهر پنجم می‌گذارد. جعفری که پیش از مدیریت تراکتورسازی با درجه سرتیپی در بخش‌های مختلف سپاه حضور داشت، برای ۳ سال مدیرعاملی باشگاه تراکتورسازی را بر عهده داشت و در سال ۹۲، با ۲۶۲۲۴ در رتبه دوازدهم ایستاد.

او پس از انتخاب به طیف اقلیت پیوست و در "تعامل" سال سوم شورا به نائب رئیسی شورای شهر رسید، اما با دامنه دار شدن حواشی شورا و شهرداری تبریز وی به همراه امیرحقیان، علم مخالفت با نجفی و دبیری را بلند کرد، اما استیضاح به سرانجام نرسید و با پایان سال "تعامل" وی کرسی نائب رئیسی را از دست داد اما انتقاداتش تداوم یافت.

بخش مهم بدنه رأی جعفری در محله قره آقاج تبریز است و او در مسیر انتخابات در لیست ائتلافی اصولگرایان قرار خواهد داشت. هرچند او در انتخابات شورای چهارم، در لیست‌های ائتلاف خدمتگزاران آبادانی و پیشرفت، ائتلاف طلایه داران توسعه تبریز، جبهه مردمی حماسه سازان، ائتلاف پیشگامان خدمت تبریز بزرگ و ائتلاف حامیان تراکتور حضور داشت.

روح الله جهانگیری:
کاندیدای دوره گذشته انتخابات مجلس شورای اسلامی از تبریز، ۵۷ ساله است و در دوره دهم انتخابات ۵۱۲۰۹ رأی کسب کرده است. جهانگیری در نیروی انتظامی خدمت کرده و حمایت ارسبارانی‌های تبریز در دوره پیشین سبب شده است تا او به این آرا بار دیگر چشم بدوزد. جهانگیری از نظر سیاسی به جریان اصولگرایی تعلق دارد و به احتمال فراوان در این لیست قرار خواهد گرفت.

اسماعیل چمنی:
عضو شورای دوم شهر تبریز که در سال ۹۲ با رأی قابل توجه ۵۱۲۳۹، به عنوان نفر سوم وارد شورای شهر تبریز شد. چمنی ۵۰ ساله است و با ریاست اتحادیه تولیدکنندگان فرش دستباف ایران و اتحادیه تولیدکنندگان فرش دستباف تبریز، توانسته است در میان بافندگان و فروشندگان فرش تبریز که بدنه قابل توجهی را تشکیل می‌دهند، نفوذ قابل توجه و جدی داشته باشد.

چمنی در سال‌های ریاست کمیسیون سرمایه گذاری شورای شهر تبریز نقشی جدی ایفا کرده و علی رغم تکیه زدن بر کرسی نائب رئیسی شورای شهر، وارد گروه بندی‌های اقلیت و اکثریت شورای شهر نشد و علی رغم انتقادات به عملکرد شهرداری، در مقاطعی در کنار حامیان نجفی ایستاده است.

چمنی مواضع صریح سیاسی ندارد و به دلیل بدنه رأی قابل توجه وی، حضورش در لیست‌های انتخاباتی بسیار محتمل است. وی در سال ۹۲، در لیست‌های ائتلاف خدمتگزاران آبادانی و پیشرفت؛ ائتلاف طلایه داران توسعه تبریز، ائتلاف سرزمین من، ائتلاف بزرگ مهد دلیران و ائتلاف حامیان تراکتور حضور داشت.

سعید حاجی زاده:
یکی از جوان‌ترین اعضای شورای تبریز با ۳۸ سال سن که تجربه گویندگی و خبرنگاری شبکه استانی او را به چهره مشهوری در میان خبرنگاران و مردم تبدیل کرده بود. او با ۲۰۲۷۸ به عنوان نفر بیستم به شورا راه یافت و هرچند در سال اول شورای شهر موضع میانه گرفت اما عمر شورای چهارم به ۶ ماه نرسیده بود که انتشار مصاحبه‌ای از سعید حاجی زاده، عضو گروه اکثریت شورا، از انشقاق درون جریان این جریان خبر داد.

وی در آن مصاحبه ضمن انتقاد از ناکارآمدی ۶ ماهه شورا آن را ناشی از “جناح بندی‌های درون شورا” دانست و خبر از جدا شدن علی شیاری و خانم ایران آهور از آن در قالب فراکسیون “غیرمتعهدها” داد. حاجی زاده بعدها از جمله مهم‌ترین حامیان نجفی و دبیری در شورای شهر شد و در سال سوم و چهارم، بر کرسی ریاست کمیسیون فرهنگی تکیه زد. نام وی در سال ۹۲ در لیست ائتلاف حامیان تراکتور قرار داشت و گمان می‌رود در این دوره از انتخابات نیز به همراه دوستان اکثریت خود در شورای شهر در یک لیست باشد.

کریم حسین زاده دلیر:
رئیس ۷۰ ساله شورای شهر تبریز در دوره پرحاشیه دوم شهر تبریز، نیز از جمله افرادی است که از قافله ثبت نام این دوره شورای شهر جا نمانده است. حسین زاده دلیر، خود را نه اصولگرا می داند و نه اصلاح طلب و فردی مستقل معرفی می‌کند و در جایی می‌گوید که "یک چیز مرا وادار به ورود به عرصه انتخابات شوراها کرد و آن عشق به تبریز و دلبستگی شدید به آن است."

هرچند خود وی در گفتگوی دیگر به صراحت ابراز می‌دارد که "به عنوان رئیس شورا در شورای دوم تندروی‌هایی داشتم". حسین زاده دلیر دکترای مطالعات و برنامه ریزی شهری از انگلستان را داراست و همچنان از عملکرد علیرضا نوین ابراز رضایت می‌کند. باید منتظر ماند و دید آیا این کاندیدا درصورت تائید صلاحیت، باز هم "مستقل" خواهد ماند یا در لیست‌های انتخاباتی قرار خواهد گرفت یا نه.

بانوان:

نازیلا آصفی:
شاید کسی مصاحبه‌های نازیلا آصفی با روزنامه‌ها در انتقاد از هبه‌های شهردار وقت را از یاد نبرده باشد. همو که به عنوان نفر اول به شورای اول شهر راه یافت و سخنان جنجالی‌اش در شورای دوم هنوز در یادها مانده است. فعالیت در بخش بانوان ستادهای انتخاباتی رئیس دولت اصلاحات و هاشمی رفسنجانی در آذربایجان شرقی، عضویت در شورای مرکزی جبهه حماسه تدبیر و توسعه ایران اسلامی و حضور مکرر در همایش‌ها و جلسات اصلاح طلبان، از وی به عنوان چهره‌ای متمایل به این جریان برساخته شده است.

آصفی در دوره گذشته انتخابات شورا ثبت نام کرد اما صلاحیت وی توسط هیئت نظارت در انتخابات تائید نشد و پس از آن با حکم صادق نجفی، مشاور اجتماعی و شورای شهرِ شهردار تبریز شد. وی در صورت تائید صلاحیت در لیست اصلاحات خواهد بود.

ایران آهور:
به جرات می‌توان گفت که اکثریت مردم تبریز ایران آهور را به دلیل کانداتوری های متوالی در انتخابات مجلس و شورای شهر تبریز می‌شناسند.  او اولین بار در انتخابات مجلس پنجم کاندیدا شد و با اینکه با کسب ۱۲۴۰۰۰ رای بعنوان نفر دوم به دور دوم انتخابات راه یافته بود ولی بخاطر شرایط خاص آن دوران و فقط بخاطر  تنها ۱۵۰ رای از راهیابی به مجلس  بازماند. دو سال بعد در سال ۷۶ بعنوان سومین منتخب مردم در اولین دوره ی شورای اسلامی شهر قرار گرفت و اندکی بعد بخاطر حضور در انتخابات مجلس ششم استعفا داد اما با عدم کسب رأی مورد نیاز، پشت درهای مجلس ماند و به جای وی محمدباقر بهشتی روانه شورای شهر تبریز شد.

آهور دو بار دیگر در انتخابات دوره هفتم و هشتم مجلس شورای اسلامی نیز بخت خود برای رسیدن به کرسی های مجلس آزمود تا اینکه در دوره چهارم انتخابات شورای اسلامی کلانشهر تبریز ثبت نام نمود. وی در انتخابات سال ۹۲، با ۲۲۷۲۲ رأی به عنوان نفر هفدهم به شورای شهر تبریز راه یافت تا در دایره منتقدین صادق نجفی و شهرام دبیری قرار گرفت، هرچند به شهردار شدن نجفی نیز رأی داد.

هر چند که وی در طول این مدت تمایلات جناحی نشان نداده و همواره بعنوان کاندیدای مستقل در انتخابات متعدد حضور داشته است در دوره گذشته نام وی در لیست ائتلاف بزرگ آبادگران تبریز قرار گرفت و در این دوره مشخص نیست در کدام لیست حضور خواهد داشت.

آزیتا بلالی اسکوئی:
بلالی از جمله کاندیداهایی است که برای اول بار بخت خود را برای شرکت در انتخابات شورای شهر می‌آزماید. وی دارای مدرک دکترای معماری از تهران و عضو هیئت علمی دانشگاه معماری تبریز است و در گفتگوی روز انتخاباتی خود، بر لزوم حضور معماران در شورای شهر اذعان کرد و گمانه زنی‌ها حکایت از حضور وی در لیست‌های انتخاباتی یکی از طیف‌های فعلی شورای شهر وجود دارد.

نسرین پیرسمسار:
مسئول سابق امور بانوان استانداری آذربایجان شرقی، از دیگر بانوانی است که عزم خود را برای شرکت در انتخابات پنجم شورای شهر جزم کرده است. وی که در دوره گذشته انتخابات مجلس دعوت اصولگرایان برای شرکت در انتخابات را نپذیرفت و به جای وی معصومه راشد در لیست اصولگرایان قرار گرفت، این بار به احتمال زیاد با حمایت این طیف سیاسی در انتخابات شرکت خواهد کرد.

رییس دانشگاه فرهنگیان آذربایجان شرقی، از جمله دیگر سوابق پیرسمساری است که در روز ثبت نام در انتخابات شورا، به صراحت اظهار داشت که شورا و شهرداری محل باند بازی نیست و شعار خود را "شورایی صادق" اعلام کرد. پیرسمسار به دلیل شبکه وسیع مردمی که دراختیار دارد از شانس بالایی برای عضویت درشورای شهر تبریز داراست.

لیلا جاویدان:
دیگر کاندیدای بانوی این دوره از انتخابات، بانویی است که در دوره پیشین انتخابات شورای شهر، با ۱۱۵۰۲ در رتبه چهل و سوم ایستاد و این بار نیز درصدد است بار دیگر شانس خود در انتخابات شورای شهر را بیازماید. جاویدان به دلیل حضور متوالی در سمت‌های سازمان و ورزش و جوانان استان، ارتباط نزدیکی با سمن‌ها و هیئت‌های ورزشی داراست. وی دارای مدرک دکتری مدیریت ورزشی است و به احتمال فراوان در لیست اصلاح طلبان قرار خواهد گرفت.

دبیری، نیکوخصلت، عابـدزاده، عـبدالله زاده،ششگلانی، شیاری، فخرآذر، محمودی و مدبرو برخی چهره های مطرح دیگرازجمله کاندیداهایی هستند که در بخش دوم به معرفی آنان خواهیم پرداخت.

ادامه فهرست کاندیداهای مطرح (در قسمت دوم) - بر اساس حروف الفبا